تفاوت‌ های زبان انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی

تفاوت‌های زبان انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی

زبان انگلیسی، یکی از رایج‌ترین زبان‌های دنیا، در مناطق مختلف جهان به گونه‌های متفاوتی تکامل یافته است. دو شاخه اصلی این زبان، انگلیسی آمریکایی (American English) و انگلیسی بریتانیایی (British English) هستند که تفاوت‌هایی در تلفظ، واژگان، گرامر و املا دارند. این مقاله به بررسی تفاوت‌های کلیدی میان این دو نسخه از زبان انگلیسی می‌پردازد.

۱. تفاوت در تلفظ

یکی از بارزترین تفاوت‌های بین انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی، تفاوت در تلفظ برخی واژگان است. برخی از این تفاوت‌ها شامل موارد زیر است:

  • در انگلیسی بریتانیایی، حرف ‘r’ در پایان کلمات یا قبل از صامت‌ها معمولاً تلفظ نمی‌شود (non-rhotic)، اما در انگلیسی آمریکایی این حرف تقریباً همیشه تلفظ می‌شود. به عنوان مثال:
    • Car در انگلیسی آمریکایی /kɑr/ اما در انگلیسی بریتانیایی /kɑː/ تلفظ می‌شود.
  • برخی واژگان با تلفظ‌های متفاوتی بیان می‌شوند، مانند:
    • Schedule در انگلیسی بریتانیایی /ˈʃɛdjuːl/ اما در انگلیسی آمریکایی /ˈskɛdʒuːl/.
    • Tomato در انگلیسی بریتانیایی /təˈmɑːtəʊ/ اما در انگلیسی آمریکایی /təˈmeɪtoʊ/.

۲. تفاوت در واژگان

برخی از کلمات در انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی معانی متفاوتی دارند یا معادل‌های مختلفی برای یک مفهوم وجود دارد. برخی از این تفاوت‌ها شامل:

  • Elevator (AmE) / Lift (BrE) – آسانسور
  • Truck (AmE) / Lorry (BrE) – کامیون
  • Apartment (AmE) / Flat (BrE) – آپارتمان
  • Vacation (AmE) / Holiday (BrE) – تعطیلات
  • Fries (AmE) / Chips (BrE) – سیب‌زمینی سرخ‌کرده
  • Soccer (AmE) / Football (BrE) – فوتبال

۳. تفاوت در املا

برخی تفاوت‌های نوشتاری بین این دو گونه زبان وجود دارد که معمولاً به دلیل استانداردهای مختلف در نحوه نوشتن واژگان ایجاد شده است. برخی از این تفاوت‌ها عبارت‌اند از:

  • کلماتی که در انگلیسی بریتانیایی به -our ختم می‌شوند، در انگلیسی آمریکایی به -or تغییر می‌کنند:
    • Colour (BrE) → Color (AmE)
    • Favour (BrE) → Favor (AmE)
  • کلماتی که در انگلیسی بریتانیایی به -re ختم می‌شوند، در انگلیسی آمریکایی به -er تغییر می‌کنند:
    • Centre (BrE) → Center (AmE)
    • Metre (BrE) → Meter (AmE)
  • برخی افعال در انگلیسی بریتانیایی با -ise و در انگلیسی آمریکایی با -ize نوشته می‌شوند:
    • Realise (BrE) → Realize (AmE)
    • Organise (BrE) → Organize (AmE)

۴. تفاوت در گرامر

از نظر گرامری نیز تفاوت‌هایی بین انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی وجود دارد:

  • استفاده از فعل گذشته و اسم مفعول
    • در انگلیسی بریتانیایی، از have got برای بیان مالکیت استفاده می‌شود، در حالی که در انگلیسی آمریکایی بیشتر have به کار می‌رود.
      • I have got a car. (BrE)I have a car. (AmE)
    • در انگلیسی بریتانیایی از learnt و dreamt به عنوان گذشته افعال استفاده می‌شود، اما در انگلیسی آمریکایی معادل‌های آن‌ها learned و dreamed هستند.
      • I have learnt a new skill. (BrE)I have learned a new skill. (AmE)
  • استفاده از زمان حال کامل
    • در انگلیسی بریتانیایی، زمان حال کامل بیشتر برای بیان تجربیات اخیر استفاده می‌شود، اما در انگلیسی آمریکایی، زمان گذشته ساده نیز رایج است.
      • I’ve just finished my homework. (BrE)I just finished my homework. (AmE)

۵. تفاوت در استفاده از افعال معین

  • در انگلیسی بریتانیایی، از shall بیشتر استفاده می‌شود، در حالی که در انگلیسی آمریکایی will یا should ترجیح داده می‌شود.
    • I shall meet you at noon. (BrE)I will meet you at noon. (AmE)
  • در انگلیسی بریتانیایی، از needn’t برای بیان عدم ضرورت استفاده می‌شود، اما در انگلیسی آمریکایی don’t need to رایج‌تر است.
    • You needn’t worry. (BrE)You don’t need to worry. (AmE)

۶. تفاوت در سبک نوشتاری و رسمی بودن زبان

  • انگلیسی بریتانیایی معمولاً سبک نوشتاری رسمی‌تر دارد و از ساختارهای پیچیده‌تری استفاده می‌کند.
  • انگلیسی آمریکایی ساده‌تر و مستقیم‌تر است و بیشتر از افعال عبارتی (Phrasal Verbs) استفاده می‌کند.

نتیجه‌گیری

با اینکه انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی تفاوت‌هایی در تلفظ، واژگان، املا و گرامر دارند، اما درک متقابل بین گویشوران این دو گونه دشوار نیست. به طور کلی، انتخاب بین این دو بستگی به موقعیت جغرافیایی، محیط تحصیلی و نیازهای شخصی افراد دارد. آشنایی با این تفاوت‌ها به زبان‌آموزان کمک می‌کند تا مهارت زبانی خود را در هر دو گونه تقویت کنند و بتوانند به درستی از آن‌ها استفاده کنند.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *